“Ik heb de beelden vandaag al zeker tienduizend keer bekeken”, vertelt de jonge Milan zaterdagavond, ongeveer 24 uur na zijn mooiste supporterservaring. Tranen wellen inmiddels niet meer op. “Maar het is wel nog steeds onbeschrijfelijk. Het was mooi, leuk, geweldig, formidabel en indrukwekkend”, probeert de knaap zijn gevoelens samen te vatten.

De nacht na de wedstrijd sliep hij als een roos onder zijn dekbed van Club in zijn kamer vol met posters, truitjes, vlagjes en andere Brugge-spullen. Het truitje van Vormer was daar niet bij en dat was niet omwille van de zweetgeur. “Het stonk helemaal niet, maar rook sterk naar parfum”, verzekert de speler/keeper van de Gewestelijke U12 bij voetbalclub FC Mere.

Ook papa David is een dag later nog steeds onder de indruk. “Vandaag (zaterdag nvdr.) was ik heel de dag aan het werk, maar de reacties bleven maar komen. Dit was zonder twijfel het mooiste familiale voetbalmoment van mijn leven”, vertelt de man. Zelf had hij nog geen tijd om de beelden oneindig af te spelen. “Maar ik weet zeker dat ik het kippenvel en de tranen opnieuw zouden terugkomen”, meent hij.

Dat Milan Brugge-supporter is, blijkt niet zo vreemd. Grootvader Franky uit Welle bij Denderleeuw en vader David zijn al jaren fan. “Samen met mijn vader, de grootvader van Milan, heb ik al twintig jaar een abonnement”, vertelt David. Als derde generatie supporter sloot Milan op zijn achtste aan bij die familietraditie met een eigen abonnement. “Voorheen ging hij al geregeld mee, maar nu missen we geen enkele thuis- of uitwedstrijd.”

Dat is althans de bedoeling, want de thuiswedstrijd van dinsdag tegen PSG moet Milan missen door bosklassen met zijn school. “Maar dat halen we tijdens de herfstvakantie in door een training mee te pikken”, garandeert papa David. Een bezoek met een doel. “Het shirt is geweldig, maar met een handtekening er op wordt het nog mooier”, knipoogt papa David.

De collectie groeit mooi aan. Naast een Playstation in de kleuren van Brugge, een mascotte van Brugge als bedknuffel, een dekbedovertrek en tal van posters en vlaggen hangen er ook al twee andere spelerstruitjes omhoog op de slaapkamer van de knaap. “Stefano Denswil gaf me eerder al een keer een truitje en papa raakte via iemand aan een truitje van Nikola Storm.”

Stiekem kijkt Milan al uit naar andere spelers. “Een truitje van Hans Vanaken of de handschoenen van Simon Mignolet lijken me ook wel wat”, geeft de jonge keeper/voetballer toe. Toch blijft Ruud Vormer voorlopig zijn grootste idool. “Volgende wedstrijden sta ik weer op de eerste rij om net zoals het voorbije jaar mijn truitje met nummer 25 en zijn naam te tonen.” Die actie leverde Milan geregeld een opgestoken duim en afgelopen vrijdag een origineel wedstrijdshirt, alsook het mooiste supportersmoment van het jaar op.