De stad Aalst heeft op dit moment 25 appartementen of woningen voor asielzoekers. Per appartement of woning woont een alleenstaande of een koppel al dan niet met kinderen. Van de 25 opvangplaatsen zijn er twee die gebruikt worden door gezinnen met kinderen.

En dat is meer dan genoeg, vindt Sarah Smeyers (N-VA), schepen van Sociale Zaken. “Deze week verstuurde Fedasil een herinneringsbrief om extra opvangplaatsen te voorzien tegen eind september. De bereidheid om nog maar eens bijkomende opvangplaatsen te openen, is blijkbaar bij alle Vlaamse steden en gemeenten erg klein. Volkomen begrijpelijk”, vindt Vlaams parlementslid Sarah Smeyers (N-VA), ”Uiteindelijk ondervinden zij hiervan de impact op onder meer hun OCMW, lokale arbeids- en krappe huisvestingsmarkt.”

Wanneer asielzoekers aankomen in ons land, wijst Fedasil hen toe aan collectieve opvangcentra of lokale opvanginitiatieven. Eenmaal vluchtelingen erkend zijn, zijn ze uiteraard vrij om hun verblijfplaats te kiezen. “Uit een rapport van het Agentschap Binnenlands Bestuur over de verhuisbewegingen van vluchtelingen blijkt dat de voorbije vijf jaar 38 procent van de door België erkende vluchtelingen nadien van Wallonië naar Vlaanderen zijn verhuisd. Omgekeerd zijn slechts 4 procent van de erkende vluchtelingen van Vlaanderen naar Wallonië verhuisd”, zegt Smeyers (N-VA).

“9 op de 10 erkende vluchtelingen blijft in Vlaanderen wonen”, zegt Smeyers, “Maar de instroom vanuit Brussel en Wallonië verhoogt de druk op het maatschappelijke, sociale en economische weefsel in Vlaanderen. Door deze tendens worden de maatschappelijke uitdagingen vooral bij Vlaanderen gelegd. De druk op de arbeidsmarkt en (sociale) woningmarkt neemt toe. Ook van het Vlaams onderwijs en de kinderopvang worden daardoor meer inspanningen geëist. Fedasil moet met deze gevolgen rekening houden als ze aan de Vlaamse steden en gemeenten nog eens extra lokale opvangplaatsen vraagt.”

Volgens het Vlaams parlementslid bevestigen de verhuiscijfers van de erkende vluchtelingen dat er in het toekomstige Vlaams regeerakkoord ‘een sterke nood is aan een streng maar rechtvaardig integratiebeleid’. “Aangezien Wallonië faalt in het bieden van een toekomstperspectief aan nieuwkomers, schuift het Waalse PS-model de factuur door naar Vlaanderen”, aldus Smeyers, “Confederalisme is dus de enige juiste te bewandelen weg.”

Sam Van De Putte, gemeenteraadslid voor sp.a, reageert op de beslissing van Smeyers. “Feit is dat haar partijgenoot Theo Francken in 2018 te hard gesnoeid heeft in het personeel bij de dienst Vreemdelingenzaken waardoor er een grote achterstand is in de behandeling van de asielaanvragen en de verwerkingstermijn enorm is opgelopen”, zegt hij. “Hierdoor moeten asielzoekers langer in de opvang blijven. Net door dit slecht bestuur is er nu nood aan meer opvangplaatsen. Het is de verantwoordelijkheid van alle steden en gemeenten in ons land om asielzoekers opvang en begeleiding aan te bieden. Onze stad biedt die opvang vandaag aan 22 mensen”, legt Van de Putte uit.

Asielzoekers moeten menselijk worden opgevangen en de procedure moet kort en efficiënt zijn, zodat ze weten waar ze hun toekomst kunnen opbouwen. “In het toekomstige Vlaams regeerakkoord is dus vooral nood aan een sociaal rechtvaardig beleid. Het rapport van Vlaanderen is niet goed: er zijn wachtlijsten in de zorg, wachtlijsten voor sociale woningen, meer mensen die naar de voedselbank moeten gaan,... Bovendien blijkt dat Vlaanderen niet koos voor confederalisme en de regeringspartijen afstrafte, omwille van dat gebrek aan sociaal beleid”, stelt Sam.

“In plaats van politieke spelletjes te spelen zou N-VA beter inzetten op een Vlaams regeerakkoord, waar iedereen beter van wordt. Met aandacht voor betaalbare en kwaliteitsvolle woningen, een sterk toekomstgericht onderwijs en voldoende zorg voor wie dat nodig heeft. Kortom, een warme samenleving gericht op de toekomst” besluit Van de Putte.